🌗 Obrzęk Mózgu Po Powieszeniu

Pacjent choruje od wielu lat na ciężką postać schizofrenii poaranoidalnej. 2 lata temu był hospitalizowany na Internie z powodu obrzeku mózgu w przebiegu hiponatremii, był konsultowany przez endokrynologa, który rozpoznał moczówkę prostą i włączył do leczenia desmopresynę ( prep. ). Po pewnym 18-04-2012 10:19

Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Obrzęk mózgu jest uniwersalną nieswoistą reakcją mózgu charakteryzującą się zaburzeniami równowagi jonowej w systemie "neuron-glia-adventitia". [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7], [8], [9], [10] Przyczyny obrzęku mózgu Obrzękowi mózgu może towarzyszyć neurotoksykoza, neuroinfekcje, urazy mózgu, zaburzenia metaboliczne. Głównymi przyczynami obrzęku mózgu są niedotlenienie i hipoksemia, szczególnie w połączeniu ze zwiększeniem poziomu dwutlenku węgla. Ważną rolę odgrywają zaburzenia metaboliczne (hipoproheinemia), równowaga jonowa i stany alergiczne. Dzieci w sercu obrzęku mózgu to nadciśnienie i gorączka, ponieważ przyczyniają się do rozszerzenia naczyń krwionośnych. Wielu autorów opisuje obrzęk-obrzęk mózgu jako uniwersalny nieswoisty proces reaktywny, którego kliniczną ekspresją są zaburzenia mózgowe. Zróżnicowane czynniki patogenetyczne prowadzące do obrzęku-obrzmienia mózgu można zredukować do 2 głównych: naczyniowych i tkankowych. Wraz ze wzrostem przepuszczalności naczyń rozwija się obrzęk śródmiąższowy, z uszkodzeniem miąższu - obrzęk mózgu. Obrzęk mózgu to gromadzenie się wolnego płynu w tkance mózgowej, przestrzeni międzykomórkowej. Obrzęk mózgu charakteryzuje się zwiększonym wiązaniem wody przez biokoloidy elementów strukturalnych mózgu. Istotą mechanizmu parenchymalnego jest występowanie przemian metabolicznych, które sprzyjają gromadzeniu się wody w biokoloidach. Schemat patogenetyczny obrzęku mózgu w obrzęku jest następujący: toksyczne lub hipoksyczne działanie na receptory splotu naczyniowego mózgu i zwiększona przepuszczalność naczyń prowadzą do hiperfrozen płynu mózgowo-rdzeniowego; wzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego do poziomu wyższego niż ciśnienie tętnicze prowadzi do niedotlenienia mózgu; uciskowi trzonu mózgu towarzyszy depresja formacji siatkowej i jej aktywujący wpływ na korze mózgowej, obserwuje się utratę przytomności; - niedotlenienie prowadzi do niedoboru energii, zaburzeń metabolicznych w komórkach mózgowych, kwasicy, gromadzenia metabolitów, różnego rodzaju BAS (histaminy, kininy, adenozyny itp.), co powoduje dalsze uszkodzenia tkanki mózgowej; Katabolizm tkanek towarzyszy zwiększeniu potencjału osmotycznego koloidów tkankowych i związanej z nimi wody. Dezintegracji tkanek, gromadzeniu metabolitów towarzyszy wzrost ciśnienia osmotycznego wewnątrz komórek i śródmiąższu poprzez napływ do nich wody wolnej. [11], [12], [13], [14], [15], [16], [17], [18], [19], [20], [21], [22] Objawy obrzęku mózgu Na rozwój obrzęku mózgu u dzieci wskazują na objawy zwiększonego ciśnienia wewnątrzczaszkowego (objawia się w postaci zespołu mózgowego). Wzrost nasilenia zmian neurologicznych i stopień upośledzenia świadomości, a także zespół dyslokacji struktur mózgu. Na tle klinicznych objawów choroby podstawowej nasilają się osłabienie, letarg i bóle głowy. Pojawiają się i nasilają się pareses i paraliż, pojawia się obrzęk brodawki nerwu wzrokowego. W miarę jak obrzęk się rozprzestrzenia, rozwijają się drgawki, letarg, senność, naruszenia układu sercowo-naczyniowego i oddychania, pojawiają się patologiczne odruchy. Obrzęk mózgu u niemowląt charakteryzuje się pobudzenie, bóle głowy, przenikliwym „myśleć” krzykiem trudnego hipertermii, duże wypukłe ciemiączko, z pojawieniem się sztywność karku, stupor, śpiączka i drgawki. Pierwszymi objawami rozwoju obrzęku mózgu w zespole Reye'a i ostrą niewydolnością nerek są występowanie sztywności mózgowej z rozszerzonymi źrenicami. Wraz z syndromem dyslokacji struktur mózgu, pojawiają się objawy skroniaka skroniowego lub potylicznego mózgu: pojawienie się zbieżnego zeza, anizokoria i nasilenie naruszeń funkcji życiowych. W przypadku ucisku śródmózgowia, charakterystyczne są kryzy okoruchowe, poszerzenie źrenic i utrwalenie oka, zwiększenie napięcia mięśniowego, tachykardia, wahania ciśnienia krwi, hipertermia. Kiedy pień zostaje ściśnięty, następuje utrata przytomności, obserwuje się rozszerzenie źrenic, anizokorię, wymioty. Objawy naruszenia móżdżku: bradykardia, bradypnea, wymioty, zaburzenia połykania, parestezje w barku i ramienia, sztywność karku, który występuje przed innymi objawami i zatrzymania oddechu. Co Cię dręczy? Rozpoznanie obrzęku mózgu Prawdopodobieństwo wystąpienia obrzęku mózgu powinno być brane pod uwagę przy każdej niejasnej utracie przytomności, drgawkach, hipertermii, szczególnie na tle choroby. Powtarzające się, nawet krótkoterminowe, niedotlenienie są niezbędne. Rozpoznanie obrzęku jest wspomagane przez CT lub MRI mózgu, a także radiografia czaszki. Punkcje rdzenia kręgowego powinny być wykonywane tylko w szpitalu. [23], [24], [25], [26], [27] Co trzeba zbadać? Jak zbadać? Pomoc w nagłych wypadkach na obrzęk mózgu Kiedy mózg jest spuchnięty, dzieci poddawane są rewizji górnych dróg oddechowych i zapewniają ich drożność. Podawać 50% tlenu przez maskę lub cewnik nosowy. Wentylacja w trybie umiarkowanej hiperwentylacji odbywa się w szpitalu. Przypisać mannitol dożylnie co 6-8 godzin, a następnie podać furosemid (lazix). W celu zmniejszenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego można zastosować siarczan magnezu. Aby zapewnić neuroplegię, zmniejszyć zapotrzebowanie na tlen i przy konwulsyjnym zespole stosować diazepam, droperidol lub hydroksymaślan sodu (oksymaślan sodu). Zaleca się podawanie deksametazonu i znieczulenia za pomocą barbituranów - heksobarbitalu (heksenal), fenobarbitalu. Leczenie infuzyjne wykonuje się w ilości dziennych zapotrzebowań na płyn. Aby poprawić mikrokrążenie w mózgu dożylnie kroplówki pentoksyfiliny (trental). W 2-3 dni leczenia obrzęku mózgu, ale nie w ostrym okresie, możliwe jest przepisanie piracetamu. Podczas transportu pacjenta z obrzękiem mózgu i ostrym wzrostem ciśnienia wewnątrzczaszkowego powinien leżeć na plecach z podniesionym czołem. [28], [29], [30], [31], [32], [33], [34], [35], [36], [37], [38], [39], [40] Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. Opryszczkowe zapalenie mózgu to jedna z najczęściej występujących postaci wirusowego zapalenia mózgu. Czynnikiem infekcyjnym jest wirus opryszczki HSV-1, rzadziej HSV-2. Do rozwoju wirusowego zapalenia mózgu dochodzi przede wszystkim u małych dzieci z nierozwiniętym w pełni układem odpornościowym oraz u osób z upośledzeniem odporności (np. w przebiegu infekcji wirusem HIV czy Śpiączka to stan nieświadomości, a znajdujący się w śpiączce chorzy manifestują brak reakcji na bodźce, brak spontanicznych odruchów czy kontaktu słownego. Śpiączka może rozwinąć się na skutek urazu głowy, co zdarza się w ponad 50 proc. przypadków, ale także w wyniku zatrucia lekami czy substancjami psychoaktywnymi. Śpiączka bywa wynikiem powikłań cukrzycy i niewydolności niektórych narządów. Stan ten może trwać kilka dni, tygodni lub wiele lat. Śpiączka to stan głębokiego, długotrwałego zaburzenia świadomości, w którym chory pozostaje w bezruchu i nie reaguje na bodźce z zewnątrz. Osoba pozostająca w śpiączce wygląda, jakby spała, ale nie budzi się. U zdrowego człowieka za utrzymanie stanu świadomości odpowiadają złożone struktury układu nerwowego, do których zalicza się twór siatkowaty zlokalizowany w pniu mózgu i rdzeniu przedłużonym. To właśnie w jego obrębie powstają impulsy elektryczne, które są przekazywane do różnych części mózgu i utrzymują go w gotowości. Uszkodzenie tej niezwykle ważnej struktury powoduje zaburzenia świadomości. Może do tego dojść na skutek urazu po wypadku lub na przykład zatruciu toksynami, a także w wyniku ciężkich powikłań niektórych wiele stanów zaburzenia świadomości, w tym majaczenie, senność patologiczna czy przymglenie, które różnią się między sobą stopniem nasilenia. Śpiączki nie należy mylić z zespołem zamknięcia czy ze stanem wegetatywnym, jednym z powikłań śpiączki. W stanie wegetatywnym pacjent nie ma zachowanej świadomości, ale w przeciwieństwie do śpiączki, reakcje odruchowe są zachowane. Czym jest śpiączka farmakologiczna? Śpiączka farmakologiczna jest metodą leczenia polegającą na wyłączeniu funkcji mózgu odpowiedzialnych za odbieranie bodźców zewnętrznych. To tzw. śpiączka kontrolowana, którą wywołuje się za pomocą specjalnych leków. Przyczyny śpiączkiPrzyczyną śpiączki może być bezpośrednie uszkodzenie mózgu (tkanki mózgowej) lub zaburzenia ogólnoustrojowe, które mają wpływ na funkcjonowanie układu urazów głowy i uszkodzeń mózgu częstą przyczyną śpiączki jest zatrucie substancjami toksycznymi, na przykład narkotykami, alkoholem czy metalami ciężkimi. Częste przyczyny śpiączek: urazy, uszkodzenia, zapalenia mózgu; zaburzenia metaboliczne; powikłania cukrzycy; zatrucie lekami; krwawienie podpajęczynówkowe; zmiany nadnamiotowe i podnamiotowe; udar mózgu; guz mózgu; ropień mózgu; niewydolność wątroby; niewydolność nerek; niedoczynność tarczycy; niedoczynność nadnerczy; zaburzenia rytmu serca; zaburzenia psychiczne; padaczka; choroby zakaźne. Do śpiączki może prowadzić niedokrwienie/niedotlenienie, które zazwyczaj wywołuje rozległe obustronne uszkodzenia kory mózgowej, hipokampa, ciała migdałowatego i wzgórza. jak długo trwa śpiączka? Stan zaburzonej świadomości może trwać kilka dni, tygodni, a nawet kilkadziesiąt lat. Wyjątkiem jest śpiączka farmakologiczna, w którą pacjent wprowadzany jest celowo na okres do sześciu miesięcy. Objawy śpiączkiŚpiączka nie daje charakterystycznych objawów chorobowych, jej istotą jest brak reakcji na bodźce, brak spontanicznych ruchów, brak odruchów, brak kontaktu słownego. Śpiączka może mieć różną głębokość, co określa tzw. skala Glasgow. Stopień zaawansowania stwierdza się na podstawie obserwacji odruchów źrenicznych, ciśnienia tętniczego, oddechu, tętna i temperatury ciała. Na podstawie skali Glasgow bada się: otwieranie oczu: w skali od 1 do 4 kontakt słowny: w skali od 1 do 5 reakcje ruchowe: w skali od 1 do 6 W głębokich stanach śpiączkowych stwierdza się brak odruchów (arefleksja), szerokie źrenice niereagujące na światło. Wszystkie odruchy są zniesione, zostaje jedynie zachowany oddech i w tym stanie mózg może kontrolować pracę serca i oddech. Zdarza się jednak, że zachodzi konieczność zaintubowania i sztucznego podtrzymywania oddechu, co określa się śpiączką stanach mniej głębokich mogą występować prymitywne reakcje na bodziec bólowy, zachowana jest również reakcja źrenic, często obecny jest objaw Babińskiego, czyli odruchowe wyprostowanie palucha z jego zgięciem grzbietowym w trakcie drażnienia skóry boczno-dolnej powierzchni śpiączki (wybudzanie)Szanse na wybudzenie ze śpiączki zależą głównie od przyczyny, która ja wywołała, a także od czasu trwania śpiączki. Im dłużej trwa śpiączka, tym gorsze są rokowania na wybudzenie. Jest to bowiem okres, w którym dochodzi do spowolnienia wszystkich procesów mózgowych, dlatego im dłużej trwa, tym większe uszkodzenia mózgu powoduje, co prowadzi również do zaniku komórek szanse na wybudzenie mają zwykle ofiary wypadków, u których doszło do tylko częściowego uszkodzenia mózgu. Gorzej rokują śpiączki będące wynikiem długotrwałego niedotlenienia mózgu, co zdarza się na przykład po ciężkich zatruciach, podtopieniach oraz wylewach krwi do proces wybudzania ze śpiączki polega na częstym stymulowanie mózgu i całego ciała dopływającymi impulsami, co łączy się z rehabilitacją ruchową oraz bodźcowaniem wielozmysłowym – muzykoterapią czy smakoterapią. Pacjentów ze śpiączki farmakologicznej można wybudzić w każdej chwili poprzez zaprzestanie podawania leków, które służą do wprowadzania w stan śpiączki farmakologicznej. Czy pacjenci w śpiączce mają zachowaną świadomość? Powszechnie uważa się, że osoby znajdujące się w śpiączce nie czuja, nie słyszą, nie rozumieją. Jednak lekarze przekonują, że tak dzieje się tylko pierwszej chwili szoku pourazowego, później do pacjenta zaczynają docierać impulsy dotykowe czy słuchowe, które rejestruje i rozumie, ale nie ma mocy sprawczej - nie może na nie odpowiadać. Interesujące wyniki badan przedstawił Boris Kotchoubey i wsp. którzy do swoich badań wykorzystali potencjały wywołane (ERP). Wykazali oni, że chorzy w śpiączce mają zdolność do przetwarzania różnych danych z otoczenia, mają zdolność reakcji na przykład na własne imię. Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem. Źródło: Śpiączka zwykle pojawia się po tygodniu lub dłużej na dużej wysokości. Ciężkie przypadki mogą prowadzić do śmierci, jeśli nie zostaną szybko leczone. Natychmiastowe zejście jest niezbędnym środkiem przetrwania (od 700 do 1500 metrów). Obrzęk mózgu (oedema cerebri) - polega na gromadzeniu się płynu w przestrzeniach między włóknami nerwowymi istot białej, a oprócz tego także, w komórkach glejowych, nerwowych i śródbłonka. Wyróżnia się trzy mechanizmy powstawania obrzęku mózgu, niejednokrotnie nakładające się na siebie: 1. Mechanizm naczyniopochodny, odzwierciedlający naruszenie bariery krew (włośniczki)-mózg. Proces ten zachodzi wokół „guzów" mózgu i rozszerza na cały narząd (nowotwory, wylew krwi, zawał, urazy, ropień, ziarniniak, pasożyt). W istocie białej płyn dostaje się do przestrzeni międzykomórkowej i między włókna, co powoduje ich rozsuwanie. W istocie szarej astrocyty wychwytują płyn, a komórki zbliżają się do siebie. 2. W wodogłowiu wewnętrznym pompa sodowa powierzchni komorowej komórek wyściółki zawodzi i płyn mózgowo-rdzeniowy przesącza się do istoty białej mózgu, do przestrzeni poza włóknami. 3. Mechanizm cytotoksyczny, stanowiący zaburzenie metabolizmu komórek w wyniku niedokrwienia (neurony) albo działania toksyn, takich jak cyjanek, CO czy sublimat (astrocyty). Na skutek przerwania działania pompy sodowej, woda cytoplazmy wydostaje się na zewnątrz komórek. Obrzęk mózgu powoduje zaburzenia świadomości i objawy zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego. W przypadku wklinowania migdałków móżdżku do otworu potylicznego wielkiego jest on bezpośrednią przyczyną śmierci. Makroskopowo stwierdza się zwiększenie masy mózgu i jego rozmiarów. Opona twarda jest napięta, zakręty poszerzone i spłaszczone, rowki zaciśnięte, komory zwężone. Tkanka mózgowa jest wypierana w kierunku wcięcia namiotu (wklinowanie hipokampa) i otworu potylicznego wielkiego (wklinowanie migdałków). Obrzęk mózgu jest często zjawiskiem agonalnym. Stanowi on także groźne powikłanie: - guzów mózgu i operacji neurochirurgicznych (dawniej był on główną przyczyną niepowodzeń operacji układu nerwowego), - ognisk krwotocznych i zawałów mózgu. Jak wiadomo, stan ludzi, którzy pozostają przy życiu po przebyciu udaru, w jakimś stopniu się poprawia. Zależy to od ustąpienia lub opanowania obrzęku istniejącego około zmiany, która spowodowała udar. U ludzi młodych i starych obrzęk pojawia się we wczesnej fazie udaru, ale u tych ostatnich rozwija się ponownie po 7-10 dniach. Tak więc osoby starsze należy obserwować szczególnie uważnie, aby uniknąć zaskoczenia tą drugą fazą obrzęku.

Czy obrzęg mózgu jest bardzo groźny? Hej. Moja kolezanka dostala obrzegu mozgu po tym jak pewna osoba udezyla ja kijem od hokeja w czasie gry nad powiekę.

Pourazowe obrzmienie jest skutkiem obrzęku mózgu, czyli nadmiernego zwiększenia objętości wody w tkance lub wzrostu objętości krwi w naczyniach z powodu zaburzenia autoregulacji krążenia mózgowego. Oba zjawiska powstają w rezultacie urazów głowy, po którym dochodzi najczęściej do porażenia naczyń, a zatem ich poszerzenia i zwiększenia w nich objętości krwi. Obrzmienie może towarzyszyć krwawieniu i mieć charakter ogniskowy bądź mózgu Obrzęk mózgu można podzielić na cytotoksyczny, naczyniopochodny oraz śródmiąższowy. Obrzęk cytotoksyczny powstaje wskutek niedokrwienia mózgu, które prowadzi do zatrzymania wody wewnątrz komórek. Ten rodzaj obrzmienia dotyczy najczęściej astrocytów ( komórki glejowe z licznymi wypustkami) istoty szarej mózgu. Obrzęk naczyniopochodny jest rezultatem uszkodzenia bariery krew-mózg oraz wzrostu przepuszczalności naczyń. Powstaje on w istocie białej mózgu w mechanizmie nadmiernego gromadzenia się płynu w przestrzeni zewnątrzkomórkowej. Najwcześniej od urazu rozwija się obrzęk cytotoksyczny, natomiast naczynipochodny największe nasilenie przybiera w 2-3 dobie. Leczenie obrzęku mózgu obejmuje utrzymanie prawidłowego ciśnienia krwi, a w przypadku obrzęku naczyniopochodnego podanie leków moczopędnych i osmotycznie czynnych. Dorota Kozera Literatura: 1) Rowland: "Neurologia Merritta", red. H. Kwieciński, Kamińska. 2) W. Kozubski, Liberski: "Neurologia". Bezsenność Udar mózgu Śpiączka Padaczka Migrena Otępienie Podstawy neurologii Zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego Zaburzenia obwodowego układu nerwowego Zawartość serwisu ma charakter dydaktyczny i nie może zastępować kontaktu i porad lekarskiej. Copyright ©© Wylew (udar krwotoczny) to nagły wylew krwi do okolicznych tkanek, z powodu przerwania ciągłości naczynia krwionośnego. Udar może pojawić się u osób z pękniętym tętniakiem lub cierpiących na nadciśnienie. Wylew charakteryzują mniej lub bardziej nasilone objawy uszkodzenia mózgu, których podłożem może być zator tętnic

Spis treści Niedotlenienie mózgu Niedotlenienie mózgu skutki Niedotlenie mózgu objawy Niedotlenienie mózgu leczenieNiedotlenienie mózgu Bez tlenu każdy z nas jest w stanie przeżyć tylko 4 minuty. Ze wszystkich pierwiastków tylko tlen jest najpilniej potrzebny, gdyż w przypadku jego braku szybko dochodzi do śmierci. Na co dzień do życia mózg potrzebuje ok. 3,3 ml utlenowanej krwi na 100 g tkanki mózgowej. Początkowo w przypadku nagłego braku tlenu organizm broni się przed niedotlenieniem poprzez zwiększenie przepływu krwi, która w takiej sytuacji awaryjnej ma dotlenić mózg i zapobiec niedotlenieniu. Często jednak niedotlenienie mózgu jest wynikiem przewlekłych bądź źle leczonych chorób w organizmie, np.: cukrzyca, zespół bezdechu sennego zaburzenie rytmu serca. Niedotlenienie mózgu skutki W sytuacji niedotlenienia mózgu skutki, takie jak: nagłe zawroty głowy zaburzenia równowagi, utrata przytomności i widzenia, mogą być bardzo poważne dla zdrowia. W najcięższych przypadkach niedotlenienia mózgu skutki mogą wiązać się ze śmiercią lub śpiączką. Wiąże się to z tym, iż w wyniku braku tlenu grupy neuronów podtrzymujących życie w organizmie obumierają. Ponadto w mózgu, w którym obszary odpowiedzialne za pełnienie określonych funkcji w organizmie (np. koordynacja ruchowa, kontrola napięcia mięśni, mowa) zostaną zniszczone poprzez niedotlenienie nie są w stanie dalej pełnić swoich funkcji, nawet w sytuacji gdy uda się uratować organizm po silnym niedotlenieniu. Niedotlenie mózgu objawy Niedotlenienie mózgu najczęściej jest wynikiem niewydolności układu krążenia przez co do mózgu nie jest dostarczona wystarczająca ilość krwi, która byłaby w stanie optymalnie natlenić mózg. Niedotlenienie mózgu – objawy: ból głowy, zawroty głowy, wymioty i nudności, zaburzenia czucia i równowagi, posinienie twarzy, drgawki, śpiączka, zaburzenia poznawcze. Do objawów przewlekłego niedotlenienia mózgu, które może być wynikiem nieprawidłowo leczonej cukrzycy, można zaliczyć także senność, przemęczenie, trudności w koncentracji, zaburzenia pamięci. Zobacz też: Krwiak mózgu Niedotlenienie mózgu leczenie Kluczowe w sytuacji niedotlenienia mózgu jest jak najszybsze dostarczenie tlenu do mózgu. W tym celu należy jak najszybciej wykonać sztuczne oddychanie oraz masaż serca. Brak dostawy tlenu do mózgu sprawia, że określony grupy neuronów obumierają. Gdy osoba przeżyje niedotlenienie mózgu konieczna będzie rehabilitacja, ponieważ grupy neuronów odpowiedzialne za pełnienie ważnych funkcji w organizmie (np. koordynacja ruchu, kontrola napięcia mięśni) obumierają. Na szczęście mózg jest narządem neuroplastycznym dlatego też odpowiednie ćwiczenia rehabilitacyjne oraz regularne korzystanie z tlenoterapii hiperbarycznej pozwalają na tworzenie nowych obwodów neuronalnych, które przejmują funkcje uszkodzonych grup neuronów. W sytuacji niedotlenienia mózgu leczenie powinno przebiegać przy udziale specjalistów w szpitalu bądź ośrodkach rehabilitacyjnych i przebiega w sposób indywidualny przy uwzględnieniu przyczyn niedotlenienia mózgu oraz długości jego trwania. Autor: Alicja Czyrska Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!

Pourazowy obrzęk mózgu jest jedną z najczęstszych przyczyn wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego oraz wtórnego niedokrwienia mózgu u chorych po ciężkim urazie czaszkowo-mózgowym (TBI, traumatic brain injury ). Obrzęk naczynioruchowy to obrzęk powstający w wyniku rozszerzenia i zwiększenia przepuszczalności naczyń krwionośnych, najczęściej rozwijający się w ciągu od kilku minut do kilku godzin. Obrzęk jest dobrze odgraniczony, niesymetryczny i typowo zlokalizowany w obrębie powiek, czerwieni wargowej (opuchnięte usta) okolic narządów płciowych i na kończynach (dłoniach, stopach), a także błony śluzowej górnych dróg oddechowych i przewodu pokarmowego. Obrzęk naczynioruchowy może towarzyszyć pokrzywce, wiązać się z niedoborem tzw. inhibitora C1 lub stosowaniem leków na nadciśnienie tętnicze (inhibitorów konwertazy angiotensyny, czyli ACE inhibitorów). Co to jest obrzęk naczynioruchowy i jaką rolę w jego powstaniu odgrywają kininy? Obrzęk naczynioruchowy polega na pojawianiu się nabrzmienia (obrzęku) skóry i znajdujących się pod nią tkanek w wyniku nieprawidłowej, nadmiernej przepuszczalności naczyń spowodowanej zadziałaniem na nie silnych substancji zwanych kininami (jedną z nich jest tzw. bradykinina). U połowy chorych z obrzękiem naczynioruchowym pojawiają się także bąble na skórze (przypominają wyglądem zmiany skórne spowodowane dotknięciem pokrzywy – stąd nazwa – pokrzywka). U chorych z pokrzywką i obrzękiem naczynioruchowym przyczyną choroby jest często uczulenie: na leki (np. antybiotyki, takie jak penicylina, ale także wiele innych) pokarmy (zwłaszcza orzeszki ziemne, orzechy włoskie, owoce morza, mleko, jaja kurze, kiwi, banany, awokado i kasztany jadalne), użądlenia owadów oraz inne alergeny (np. lateks). W obrzęku naczynioruchowym wywołanym alergią obecna jest nie tylko pokrzywka – można mieć katar, trudności z oddychaniem i odczuwać świąd skóry. U innych chorych obrzęk naczynioruchowy pojawiający się razem z pokrzywką nie jest spowodowany alergią – ale np. lekami przeciwbólowymi (np. kwasem acetylosalicylowym, ibuprofenem, ketoprofenem, naproksenem i innymi), kontrastem używanym podczas wykonywania badań radiologicznych, czynnikami wywołującymi pokrzywki fizykalne i rzadkimi chorobami spowodowanymi nadmiernie dużą liczbą w organizmie komórek zapalnych zwanych eozynofilami, uwalniającymi duże ilości substancji zapalnych. U wielu chorych przyczyna obrzęku naczynioruchowego i pokrzywki pozostaje nieznana. Obrzęk naczynioruchowy z niedoborem inhibitora C1 Osobnym problemem jest obrzęk naczynioruchowy związany z niedoborem tzw. inhibitora (czyli substancji blokującej) C1. W naszym organizmie stale przebiegają wewnętrzne procesy związane z krzepnięciem (odpowiadającym np. za wytworzenie strupka, kiedy zranimy skórę) oraz fibrynolizą (stanowiącą odwrotność krzepnięcia). Niedobór inhibitora C1 powoduje nie tylko zakłócenie krzepnięcia czy fibrynolizy, ale także tzw. układu dopełniacza (który odpowiada za procesy odpornościowe organizmu; jednym z najważniejszych jego składników jest składnik zwany C1, jak również C3 i C4), a przede wszystkim nadmierne wydzielanie kinin, których oddziaływanie na tkanki organizmu powoduje uczucie bólu oraz rozszerzenie i nadmierną przepuszczalność naczyń. U chorego takiego stwierdza się nawracający obrzęk naczynioruchowy – najczęściej bez pokrzywki. Z niedoborem inhibitora C1 można się urodzić (jest to wtedy wrodzony obrzęk naczynioruchowy), ale może się on pojawić również u osoby z innymi chorobami, np. autoimmunologicznymi lub nawet nowotworowymi (jest to nabyty obrzęk naczynioruchowy). Często spotykaną przyczyną nabytego obrzęku naczynioruchowego jest stosowanie pewnych leków obniżających ciśnienie tętnicze z grupy tzw. inhibitorów konwertazy angiotensyny. Leki te obniżają ciśnienie tętnicze, blokując substancję zwaną konwertazą angiotensyny, dzięki czemu nie dochodzi do powstania w organizmie substancji powodujących nadciśnienie tętnicze. Dodatkowo jednak blokowanie konwertazy angiotensyny może wywołać u niektórych chorych obrzęk naczynioruchowy, ponieważ substancja ta rozkłada (unieszkodliwia) w organizmie bradykininę. Zwykle przyjmujący te leki pacjenci z takimi objawami są po 40. roku życia i nie chorują na alergię. Jak często występuje obrzęk naczynioruchowy? Nie ma dokładnych danych mówiących o tym, ile osób w Polsce cierpi na jakąś postać obrzęku naczynioruchowego. U 40–50% chorych dorosłych obrzęk naczynioruchowy współistnieje z pokrzywką. Kobiety chorują częściej niż mężczyźni. Uważa się, że nawet w 20–40% przypadków przyczyną zgłoszeń do Pogotowia Ratunkowego z powodu obrzęku naczynioruchowego są leki z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny, występuje on u 0,3% osób przyjmujących te leki. Pokrzywka przewlekła występuje u 1% chorych – prawdopodobnie u połowy z tych osób dochodzi także do napadów obrzęku naczynioruchowego. Według Polskiego Stowarzyszenia Pomocy Chorym z Obrzękiem Naczynioruchowym na wrodzony obrzęk w Polsce może chorować nawet 800–4000 osób (rozpoznany jest dotychczas u 150 osób). Obrzęk wrodzony ujawnia się w 10.–20. roku życia, nabyty – zwykle po 40. roku życia. Częściej chorują kobiety. Obrzęk naczynioruchowy - objawy Obrzęk naczynioruchowy może dotyczyć różnych narządów. Niekiedy występuje krótka faza zwiastunowa w postaci rumienia (zaczerwienienia skóry), tzw. parestezji (nieprzyjemnych odczuć typu mrowienie, palenie, drętwienie), bólu głowy, po których nagle występuje obrzęk skóry i/lub błon śluzowych. Obrzęk skóry – powiek, warg, języka, rąk, stóp, pośladków, moszny zazwyczaj ma postać pojedynczego, dobrze odgraniczonego ogniska obrzęku, rzadziej kilku zmian o niewielkich wymiarach, zwykle skóra w obrębie obrzęku jest blada. Niekiedy na skórze pojawia się rumień w kształcie serpentyn, bez towarzyszącego świądu. Zmiany skórne mogą być bolesne. Obrzęk utrzymuje się zwykle przez 8–72 godzin (czasami dłużej), potem stopniowo ustępuje samoistnie. W przypadku nawrotów obrzęk często pojawia się w tych samych miejscach i skóra może ulec rozciągnięciu z utratą elastyczności. Obrzęk żołądkowo-jelitowy występuje u 70–80% chorych, często jednocześnie ze zmianami skórnymi. Ostry obrzęk ściany jelita może być przyczyną bólu brzucha (czasem silnego), nudności, wymiotów lub biegunki. U niemowląt objawy brzuszne przypominają napad kolki jelitowej. Obrzęk krtani i/lub gardła: uczucie ucisku, utrudnienie połykania, zmiana głosu, bezgłos i narastająca duszność wskazują na rozwój ostrej niedrożności dróg oddechowych stanowiącej zagrożenie życia. U chorych z obrzękiem naczynioruchowym spowodowanym inhibitorami konwertazy angiotensyny obrzęk zajmuje najczęściej wargi, powieki, jamę ustną (język), gardło i krtań, rzadko przewód pokarmowy. Jeśli pojawiają się takie objawy, jak: zawroty głowy, uczucie silnego osłabienia, kołatanie serca, chrypka, uczucie braku powietrza, nudności i wymioty oraz obniżenie ciśnienia tętniczego, może to oznaczać zbliżający się wstrząs anafilaktyczny. U połowy chorych z obrzękiem wywołanym niedoborem C1 napad powodują: zdenerwowanie uraz (nawet niewielki – np. leczenie zęba u dentysty) zakażenia. Szczególnie narażone są kobiety – pojawianiu się obrzęku sprzyjają bowiem estrogeny (hormony żeńskie). Dlatego częściej obrzęk naczynioruchowy pojawia się w trakcie miesiączki, ciąży czy po zażyciu leków zawierających estrogeny, np. środków antykoncepcyjnych zapobiegających ciąży. Większość chorych odczuwa objawy zwiastujące (zmiana nastroju, rozdrażnienie, lęk, krańcowe wyczerpanie, ból głowy, nudności). Obrzęk naczynioruchowy związany z niedoborem C1 trwa do 12–72 godzin (rzadko nawet do 5 dni); wywołany alergią zwykle krócej – około 24–48 godzin. Co robić w razie wystąpienia objawów obrzęku naczynioruchowego? Niestety w wielu przypadkach zażycie leku przeciwhistaminowego (a nawet glikokortykosteroidów) może nie spowodować szybkiej poprawy w razie wystąpienia obrzęku naczynioruchowego. W pewnym stopniu leki te zabezpieczają natomiast przed narastaniem objawów, zwłaszcza pokrzywki. Dostępne bez recepty są jedynie niektóre leki przeciwhistaminowe. W razie wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego jedynym skutecznym lekiem jest adrenalina. W obrzęku spowodowanym niedoborem inhibitora C1 te trzy leki są nieskuteczne. Inne, specjalne leki, stosowane w leczeniu obrzęku naczynioruchowego omówiono poniżej. Gdy objawy są silne lub szybko narastają, należy pilnie wezwać pogotowie ratunkowe (pod numerem 112 lub 999). Groźnymi objawami są: uczucie zaciskania się gardła, chrypka, utrudnienie oddychania – mogą być spowodowane przez obrzęk krtani. Obrzęk krtani czy wstrząs anafilaktyczny grozi śmiercią. Jak lekarz stawia diagnozę obrzęku naczynioruchowego? Ważnym pytaniem, który zadaje lekarz, jest pytanie o pokrzywkę towarzyszącą obrzękowi. Bierze się także pod uwagę leki, jakie przyjmował chory przed wystąpieniem napadu czy spożywane pokarmy (z reguły są to 24 godziny), jak również sytuacje, które mogą spowodować pojawienie się obrzęku naczynioruchowego u chorych z wrodzonym niedoborem C1. Jeśli w Twojej rodzinie jakiś krewny również cierpiał z powodu obrzęku naczynioruchowego – zgłoś to lekarzowi (może to świadczyć o chorobie wrodzonej). Obrzęk spowodowany inhibitorami konwertazy angiotensyny w połowie przypadków pojawia się w ciągu tygodnia od przyjęcia pierwszej dawki leku (ale niekiedy nawet po kilku latach!). Ważna jest także reakcja na podane leki – brak poprawy po zastosowaniu leku przeciwhistaminowego, glikokortykosteroidu oraz adrenaliny może wskazywać na obrzęk wywołany niedoborem C1. W przypadku obrzęku naczynioruchowego związanego z pokrzywką wykonuje się takie badania jak u chorych z samą pokrzywką. W razie podejrzenia niedoboru C1 zleca się najpierw badanie próbki krwi w celu oceny stężenia jednego ze składników układu dopełniacza – C4. W razie stwierdzenia jego zmniejszenia ocenia się poziom oraz aktywność (czyli siłę oddziaływania na organizm) inhibitora C1. Obrzęk naczynioruchowy rzadko bywa mylony z wypryskiem kontaktowym, niedoczynnością tarczycy (w chorobie tej dochodzi do obrzęków całego ciała, a jest spowodowana małą ilością w organizmie substancji odpowiadających za prawidłową przemianę materii) czy zakażeniami skóry twarzy (np. bakteryjnym, zwanym różą czy wirusowym półpaścem). Obrzęk jelit może wprowadzić lekarza w błąd – bywa przyczyną niepotrzebnej operacji brzucha. Jakie są sposoby leczenia obrzęku naczynioruchowego? W leczeniu obrzęku naczynioruchowego stosuje się leczenie mające na celu przerwanie napadu oraz leczenie przewlekłe, które ma zapobiegać występowaniu napadów. W przypadku obrzęku naczynioruchowego przebiegającego z pokrzywką stosuje się leczenie, takie jak w samej pokrzywce, czyli przede wszystkim unikanie czynnika wyzwalającego i leki przeciwhistaminowe. Leczenie napadu obrzęku naczynioruchowego zależy od lokalizacji obrzęku; obrzęki zlokalizowane obwodowo (ręce, stopy, krocze) mogą nie wymagać natychmiastowego leczenia. W razie napadu obrzęku naczyniowego najważniejsze jest zorientowanie się, czy nie sięga on dróg oddechowych, które spowodowałyby zaciskanie się krtani. W takim wypadku lekarz być może będzie musiał wykonać intubację (założyć rurkę przez krtań do tchawicy umożliwiającą oddychanie), a jeśli będzie to niemożliwe – tzw. konikotomię (wkłucie małej rurki bezpośrednio przez skórę szyi do tchawicy). W razie stwierdzenia obrzęku dróg oddechowych zaleca się pozostanie w szpitalu co najmniej przez 24 godziny. Jeśli występuje obrzęk żołądkowo-jelitowy, poza leczeniem celowanym lekarz, zastosuje leczenie przeciwbólowe, rozkurczające, przeciwwymiotne oraz nawadnianie dożylnie. Podstawowymi lekami wykorzystywanymi w terapii obrzęku naczynioruchowego i pokrzywki są leki przeciwhistaminowe, które zmniejszają świąd skóry i powodują zanikanie bąbli pokrzywkowych, jak również doustne glikokortykosteroidy. U chorych z wrodzonym niedoborem inhibitora C1 w leczeniu napadu, w zależności od nasilenia, jeśli adrenalina, leki przeciwhistaminowe i GKS są nieskuteczne, podaje się brakujący organizmowi inhibitor C1 w postaci koncentratu (tzw. osoczopodobny lub w postaci rekombinowanego analogu ludzkiego C1-INH). Ponadto stosuje się tzw. modulatory szlaku kinin – ekalantyd czy ikatybant (substancje te hamują działanie kinin), które podaje się podskórnie. Wyżej wymienione leki (poza ekalantydem) są dopuszczone do samodzielnego stosowania przez chorych. Chorzy, a także ich opiekunowie powinni być regularnie szkoleni w zakresie prawidłowego i bezpiecznego stosowania leku. Wczesne wstrzyknięcie leku ogranicza nasilenie objawów i skraca czas trwania napadu. Wszystkich chorych z rozpoznanym wrodzonym obrzękiem naczynioruchowym należy zaopatrzyć w leki do samodzielnego zastosowania w razie potrzeby, w ilości wystarczającej do leczenia co najmniej 2 napadów, powinni mieć je zawsze przy sobie. Czasem stosuje się także świeżo mrożone osocze. W leczeniu przewlekłym w obrzęku naczynioruchowym związanym z pokrzywką stosuje się takie same leczenie, jak w przypadku samej pokrzywki (głównie unikanie czynników wyzwalających oraz leki przeciwhistaminowe). U chorych z wrodzonym niedoborem inhibitora C1 w leczeniu przewlekłym stosuje się: unikanie czynników wyzwalających, dostarcza się organizmowi brakujący inhibitor C1, a także leki, takie jak lanadelumab oraz berotralstat. Jeśli wymienione wyżej sposoby leczenia są niedostępne, stosuje się androgeny (hormony męskie), takie jak danazol, ponieważ działają odwrotnie do estrogenów (hormonów żeńskich) i mogą zmniejszać obrzęk naczynioruchowy. Ich długotrwałe (>2 tygodnie) zażywanie powoduje jednak szereg niekorzystnych zmian – przede wszystkim u kobiet. Dochodzi do pojawienia się nadmiernego owłosienia na ciele, nieprawidłowego miesiączkowania, chore tyją, mają zaburzenia nastroju (depresję). Androgenów nie wolno podawać ciężarnym podczas pierwszych 6 miesięcy trwania ciąży. Stosuje się także kwas tranksenamowy (działa słabiej). Ma on zdolność zmniejszania fibrynolizy, „zastępując” zbyt małą ilość inhibitora C1 normalnie pełniącego to zadanie. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie obrzęku naczynioruchowego? Obrzęk naczynioruchowy spowodowany inhibitorami konwertazy angiotensyny zwykle ustępuje po przerwaniu leczenia tymi lekami (u niektórych chorych może się pojawiać jeszcze przez kilka miesięcy od zaprzestania leczenia). Wrodzony obrzęk naczynioruchowy związany z niedoborem C1 trwa całe życie, natomiast nabyty zwykle cofa się po wyleczeniu choroby z którą jest związany. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia obrzęku naczynioruchowego? Ważnym elementem postępowania w obrzęku naczynioruchowym jest edukacja i unikanie czynnika wywołującego napady obrzęku (np. pokarmu, leku). W razie obrzęku naczynioruchowego wywołanego inhibitorami konwertazy angiotensyny można próbować je zastąpić lekami obniżającymi ciśnienie tętnicze należącymi do innej grupy (są to tzw. blokery receptora angiotensynowego, które mają podobne korzystne działanie w przypadku nadciśnienia tętniczego, a nie blokują konwertazy angiotensyny i nie zwiększają stężenia bradykininy w organizmie odpowiedzialnej za wywoływanie obrzęku naczynioruchowego). Wyjątkowo rzadko może się jednak zdarzyć, że po zażyciu tych leków również dojdzie do obrzęku naczynioruchowego (to samo dotyczy innych leków przeciwnadciśnieniowych – np. amlodypiny czy metoprololu). Jeśli jesteś uczulony na aspirynę i inne leki przeciwbólowe, w razie np. bólu głowy sięgnij raczej po paracetamol lub celekoksyb. Co robić, aby uniknąć obrzęku naczynioruchowego? Pojawienie się po raz pierwszy obrzęku naczynioruchowego jest z reguły nieprzewidywalne – chyba że u członków Twojej rodziny rozpoznano wcześniej tę chorobę i przeprowadzono u Ciebie badania potwierdzające jej obecność. W takim wypadku, jeśli jesteś kobietą, nie powinnaś przyjmować estrogenów. W razie planowanych zabiegów chirurgicznych, których przebycie może spowodować u Ciebie wystąpienie obrzęku naczynioruchowego lekarz podejmuje decyzję o leczeniu na podstawie tego, jaki to jest zabieg i czy dostępny jest lek zawierający inhibitor C1. Nie ma testu pozwalającego przewidzieć, u jakich chorych przyjmujących inhibitor konwertazy angiotensyny może dojść do pojawienia się obrzęku naczynioruchowego. Rodzina chorego, u którego rozpoznano wrodzony obrzęk naczynioruchowy, powinna zostać niezwłocznie zbadana pod kątem tej choroby. Czy obrzęk mózgu zniknie? Czy jest jakaś szansa, że mój ojciec wyzdrowieje? Jak leczy się osoby po wylewie? Jaka jest szansa, że wybudzi się ze śpiączki? Życie po udarze mózgu Lek. Irena Oryńska. Jak pomóc osobie z podejrzeniem wylewu krwi do mózgu? Nie bagatelizuj pierwszych objawów. Witam, Mam pytanie a mianowicie jak mocne musi być uderzenie aby spowodować obrzęk mózgu ? Konkretnie mam na myśli to czy przy uderzeniu o poduszkę powietrzną podczas wypadku samochodowego możliwym jest nabawienie się obrzęku mózgu ? Będę bardzo wdzięczny za pomoc ! Pozdrawiam 2uOMg.

8n8j5u9yv0.pages.dev/95

8n8j5u9yv0.pages.dev/97

8n8j5u9yv0.pages.dev/46

8n8j5u9yv0.pages.dev/8

8n8j5u9yv0.pages.dev/63

8n8j5u9yv0.pages.dev/20

8n8j5u9yv0.pages.dev/79

8n8j5u9yv0.pages.dev/72

obrzęk mózgu po powieszeniu